En ineens zie ik er tien jaar jonger uit

Delen

Ik zie in de spiegel niet altijd wat ik wil zien. De tijd tekent zich af op mijn lijf, de vermoeidheid doet dat ook. Ik ben een slechte slaper en erfelijk belast om wallen onder de ogen te krijgen. Strak is een streven, tegen beter weten in. En toch zie ik er vandaag ineens tien jaar jonger uit. Hoe dat komt? Wel, om mijzelf en mijn kleerkast een boost te geven ging ik shoppen in mijn geliefde winkelzaak. Ik vond veel meer dan ik zocht. En in de spiegel zag ik dat het goed was. Behalve onder meer die wallen natuurlijk. Om ook daar iets aan te doen, liet ik mij alle verwennerijen van Louis Widmer wel gevallen: cleaning, peeling, een masker, hydraterende crème, anti-ageing (dat vooral), oogcontour gel. Louis Widmer belooft mij versteviging, glad en strak. Ik geloof het allemaal. Na die hele kuur moet ik lachen. Ik kijk in de spiegel en ja, ik zie er ineens tien jaar jonger uit. Niet zozeer van buiten, maar zeker van binnen. Jezelf verwennen is heerlijk.

20160729_113554

Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina

 

Hallo, ik ben Sigrid.

Hier lees je over de dingen waarvan ik hou: over Griekenland, over Athene in het bijzonder, over gebak en koffie, over wijn en whiskey, over reizen en culturen, over muziek en over boeken.

Mijn blog probeert mijn gedachten te volgen, hoppend van het één naar het ander. Zelden rustig. Zelden heel lang ernstig.
Veel leesplezier.

Contact: sigrid.lapiere@gmail.com

Gerelateerde artikels

Dimitri Verhulst is een goede kusser. Dat is een aanname, een veronderstelling die ik zelf al te graag geloof. “Wat ik wil zeggen: ik mis de kus.”
Ik betaal de taxichauffeur en stap het plein op, richting bar. De jongen aan de receptie groet mij en ik loop door tot de lift. Zesde verdieping. Deze lift kent mij beter dan ik mijzelf. In de bar is het nog rustig. Alex loopt naar mij toe en groet mij hartelijk. We nemen plaats en ik lach eens naar de barman. Wat ik wens te drinken? Negroni natuurlijk.
Ik lees Een wonderlijk gemis van Christophe Ono-dit-Biot. Beter dan deze titel kan ik niet omschrijven hoe ik het gemis ervaar. Maar naast een wonderlijk gemis wacht er een wonderlijk leven.
Contact

sigrid.lapiere@gmail.com