Te veel dagen zonder vlees

Ik sta bij de plaatselijke boer te hunkeren naar al dat vers fruit en die heerlijk ruikende groenten. Ik hou van groenten en fruit. Van die kleuren, die geuren, die smaken, van die versheid ook. Ik hou ook van kaas en yoghurt, en van brood. Vlees is niet geweldig mijn ding, vis dan weer wel. De keuze in de winkel van de boer is groot. Ik ga spaghetti maken, met veel groenten, zonder vlees. Ik koop wortels, champignons, paprika, en radijzen, omdat ik daar zin in heb, en ook kiwi, mango, bananen en een potje studentenhaver. Tomaten zullen uit een blik komen. Terwijl ik afreken, schrik ik van zoveel weelde.
Ik neem deel aan Dagen zonder vlees. Ik ben dat initiatief genegen, om verschillende redenen: het klimaat, de boeren –  om maar iets te zeggen.  Maar in feite is het voor mij niet echt een uitdaging: ik eet sowieso al niet veel vlees, omdat ik het niet echt lust. Terwijl ik die zin schrijf, schaam ik mij al.
Gisteren kwam in het nieuws dat de laagste inkomens het met nog zo’n kleine 50 euro per maand minder moeten stellen als gevolg van de maatregelen die de regering nam. 50 euro. Dat zijn al heel wat groenten en fruit. Dat is zelfs heel wat vlees. Die groep mensen heeft allicht lak aan 40 dagen zonder vlees. Voor hen dikken de dagen zonder vlees aan, niet eens uit principe, maar uit armoede. Of wat zouden de vluchtelingen van Dagen zonder vlees vinden? Hoe lang eten zij al geen vlees meer? Allicht hebben ze meer voeling met de spontane actie: Dagen (en meer) niet welkom.
Veel politici en bv’s nemen graag deel aan de actie Dagen zonder vlees. Uit overtuiging en ook wel omdat je je er populair mee maakt. Veel minder vrijwilligers zijn er te vinden voor de actie Te veel dagen zonder vlees. Je leest wel eens over een politieker die een week met een beperkt budget zal proberen rond te komen – om die ervaring mee te maken. En daar wordt dan in de pers uitvoerig over geschreven. Diezelfde politici snoeien in de laagste lonen.  Inleving. Ik dacht het niet.
Dat we nu kunnen kiezen of we wel of geen vlees eten, of we ons laten verleiden door hennep en andere zaden of niet, of we brood eten of niet heeft veel te maken met een quasi decadente luxe,  met overdaad. Een teveel die er voor steeds meer mensen niet is. De bedoeling van dagen zonder vlees is heel nobel en bewonderenswaardig, maar smaakt ook wat wrang. Ik zou liever zien dat iedereen 40 dagen en langer voldoende te eten heeft.