Ravijn van Jasper van Buren: een boek waar ik disfunctioneel van word

Delen

Bij de post van die ochtend zit een witte enveloppe met daarop mijn naam en adres, in hoekige maar mooie letters. Een boek: de roman Ravijn van Jasper van Buren. Iets in de aankondiging trok mij onmiddellijk aan. Dat boek wou ik lezen. Ik was bijzonder nieuwsgierig. Maar eerst mijn zoon naar school brengen.
Terug thuis doe ik mij te goed aan wat koffie en neem het boek nog eens vast, vooraleer ik ga douchen. En ik begin te lezen. De eerste keer dat ik naar de klok kijk, is het quasi middag. Ravijn leest als een trein. Ik hou me voor dat ik nog een paar bladzijden verder lees en mij dan echt naar de badkamer begeef.

Het is intussen twee uur, het huis niet schoongemaakt,
het geplande werk niet gedaan, ik moet mij nog douchen en dat alles is de schuld van Jasper van Buren.

Wat een boek! Een gelijkaardige sensatie had ik toen ik, lang geleden, een eerste boek van A.F.Th. van der Heijden las of een heel vroege Joost Zwagerman. Ravijn is beslist een boek waar ik disfunctioneel van word.

Waar gaat het over? Thomas en Jet vertrekken vanuit Nederland naar Tenerife. Thomas heeft aldaar een job. Hij is de zoon van een arts en een campari-drinkende moeder. Zijn vader is een notoir vreemdgaander, zijn moeder kijkt toe. En drinkt. Thomas suggereert zijn moeder op een gegeven moment om te vertrekken, hetgeen zij beantwoordt met een klap. Zij, van arme komaf, zet haar huwelijk met een arts niet op de helling. Ze verdraagt het leed. Thomas veracht hetgeen zijn vader doet.
Op Tenerife, als Thomas verliefd wordt op Nuria, de vrouw van een collega, ontspoort zijn leven en wordt een quasi kopie van datgene van zijn vader. Een leven met bedrog en drank – tegen beter weten in. Franco is nog aan de macht en ook met de gevolgen van een dictatuur wordt Thomas op een genadeloze manier geconfronteerd.

De stijl van Van Buren bevalt mij wel: het verhaal gaat vooruit,
hij schrijft korte zinnen in een directe stijl, gedreven, zonder veel tierlantijntjes; hij schuwt de humor niet, emotie evenmin.

Ergens las ik dat Van Buren zeven jaar aan dit boek werkte, hetgeen ik kan aannemen, maar ik hoop dat de lezer geen zeven jaar moet wachten op een tweede boek. Ik lees deze roman na Een klein leven van Hanya Yanagihara. Dan denk je dat ieder ander boek vervaagt, dan moet het volgende boek heel straf uit de hoek komen. Ravijn is van een luchtig, maar evenzeer herkenbaar gehalte dat mij uitermate bevalt en mij Een klein leven een hele dag doet vergeten. Beslist een aanrader.

Ravijn van Jasper van Buren is uitgegeven bij Uitgeverij Magonia en kost 18,95 euro.

Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina 

jpeg-cover-ravijn-2-187x300

Hallo, ik ben Sigrid.

Hier lees je over de dingen waarvan ik hou: over Griekenland, over Athene in het bijzonder, over gebak en koffie, over wijn en whiskey, over reizen en culturen, over muziek en over boeken.

Mijn blog probeert mijn gedachten te volgen, hoppend van het één naar het ander. Zelden rustig. Zelden heel lang ernstig.
Veel leesplezier.

Contact: sigrid.lapiere@gmail.com

Gerelateerde artikels

Dimitri Verhulst is een goede kusser. Dat is een aanname, een veronderstelling die ik zelf al te graag geloof. “Wat ik wil zeggen: ik mis de kus.”
Ik betaal de taxichauffeur en stap het plein op, richting bar. De jongen aan de receptie groet mij en ik loop door tot de lift. Zesde verdieping. Deze lift kent mij beter dan ik mijzelf. In de bar is het nog rustig. Alex loopt naar mij toe en groet mij hartelijk. We nemen plaats en ik lach eens naar de barman. Wat ik wens te drinken? Negroni natuurlijk.
Ik lees Een wonderlijk gemis van Christophe Ono-dit-Biot. Beter dan deze titel kan ik niet omschrijven hoe ik het gemis ervaar. Maar naast een wonderlijk gemis wacht er een wonderlijk leven.
Contact

sigrid.lapiere@gmail.com