Het was januari en kil. De kranten ploften in de brievenbus en voelden wat wak aan. Ik nam ze mee naar de keukentafel en deed mij tegoed aan koffie, veel koffie. De zomer was nog zo ver af. In De Standaard stond een artikel – het was net voor het autosalon – over bekende Vlamingen als ambassadeurs van automerken. Over wat zij in ruil deden om een jaar gratis met een auto te rijden. Niet veel – zo bleek. Ik zuchtte. Was een automerk niet beter af met een onbekende ambassadeur, iemand die aansloot bij de leefwereld van hun klanten? Ik als alleenstaande moeder bijvoorbeeld? Ik schreef er een blog over en postte de link op twitter. Hyundai reageerde – als enige. Er zou een soort van wedstrijd uitgeschreven worden, je kon iemand nomineren die volgens jou een gratis auto voor een jaar verdiende. Ik vond dit ferm.
Als signaal kon dit tellen.
Hyundai stak hier toch wat zijn nek mee uit.
Natuurlijk is het ook Hyundai om auto’s verkopen te doen, maar deze wat sociale aanpak deed mij geweldig plezier.
Heel veel mensen reageerden. En uiteindelijk was de keuze aan Hyundai.
Ik ging met vakantie naar Griekenland en keerde ook weer terug. Met serieus wat tegenzin. De valiezen stonden nog half uitgepakt in de keuken toen op een zaterdagochtend de bel ging. Staf Coppens met twee mannen, een camera en een mega microfoon. Of ik wou meespelen in een muziekquiz. Ik schrok. Tv-spelletjes zijn hoegenaamd mijn ding niet. Ik vroeg wat door, hoe kwamen ze bij mij terecht, en Staf Coppens antwoordde zonder hapering. Of ik meeging. Ik aarzelde wat en stapte mee. Of ik wist wat ik kon winnen? Hoe zou ik? In welk tafereel was ik hier beland? Eén van de cameramannen had mij al van een microotje voorzien, onder en in mijn trui en wist beslist al meer over mijn ondergoed van die dag dan ik zelf. Toen we de bocht om waren, begon het mij te dagen. Daar stond een auto met een megagrote, blauwe strik. Een Hyundai.
De quiz bleek een smoesje. Hyundai kiest mij, een onbekende, alleenstaande moeder als ambassadrice van hun merk voor het komende jaar.
Dat ik daarmee ook wat
ambassadrice ben van de alleenstaande ouders
is vanzelfsprekend.
Een dikke merci.
Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn Facebook-pagina: https://bit.ly/1qCGdrO
