Hartelijke Grieken

Delen

20161031_161241We zijn niet eens zo lang terug van Griekenland en alweer volop volgende bezoeken aan het plannen. Toch heb ik er niet zoveel over geschreven. Trump en ander werk zaten daar voor veel tussen.
Vanmorgen ontving ik een enveloppe uit Tolo. Dan maakt mijn hart een sprongetje. Een kerstkaart en mooie, zwart-wit foto’s van Nafplio. En dan wil ik uiteraard daar zijn. Daar is Griekenland.
Griekenland is een mooi land met een heerlijk klimaat, lekker eten en hartelijke mensen, en in crisis. Zo is er die vrouw van een Taverna in Monemvasia. Ze baat een restaurantje met hotel uit samen met haar man en zoon. We waren er al eerder, in de paasvakantie en aten er voor het eerst sinds ons verblijf, een moussaka. Een lekkere moussaka, een lauwe moussaka. Ze serveren de wijn in kilogram. Echt waar. We werden er heel goed ontvangen en waren toen de enige eetgasten. Vrienden van haar man dronken ouzo en bleven daar de hele avond hangen. En nu willen wij daar graag terug. Het is november, lekker weer en meer gasten. Een jonge dame komt ons groeten in een uitstekend Frans. Ze werkt hier en komt uit Moldavië, een land dat ze heeft verlaten voor een beter leven in Griekenland. Ze is leerkracht Frans. Het leven kan vreemd lopen en een beter leven relatief.
De vrouw des huizes herinnert ons. Hetgeen niet veel gasten vermoedt. Ze babbelt honderduit. Ik vraag haar naar het recept van Grieks paasbrood. Ze denkt na. Ze serveert ons brood dat ze zelf gebakken heeft. Donker brood. En dan gaat ze aan een tafeltje zitten met een boek en pen en papier. In het Engels schrijft ze het recept van paasbrood (waarover later meer). Ik ben ontroerd. Dat bedoel ik met die bijzondere hartelijkheid. Bij het afscheid zegt ze dat we moeten terugkeren, dat ze op ons zal wachten. En in de zomer , jawel, in de zomer gaan we terug.

’s Anderendaags wandelen we langs de kust en merken een klein winkeltje op met een leuke etalage. Streekproducten. We gaan eens neuzen en proeven. Een meisje baat de winkel uit met haar moeder. Het huis is van haar grootmoeder geweest. Ze is hier opgegroeid, maar trok naar Athene om te studeren. Ze vond geen werk en keerde terug. De moeder bereidt de producten, gaande van siropen, confituren, zeste tot honing, en het jonge meisje verkoopt. Ze zijn pas gestart. Ik hoop dat ze mogen slagen. Ik hoop dat alle Grieken mogen slagen.

20161031_161302
Monemvasia

Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina of volg mijn instagram-account

Hallo, ik ben Sigrid.

Hier lees je over de dingen waarvan ik hou: over Griekenland, over Athene in het bijzonder, over gebak en koffie, over wijn en whiskey, over reizen en culturen, over muziek en over boeken.

Mijn blog probeert mijn gedachten te volgen, hoppend van het één naar het ander. Zelden rustig. Zelden heel lang ernstig.
Veel leesplezier.

Contact: sigrid.lapiere@gmail.com

Gerelateerde artikels

Contact

sigrid.lapiere@gmail.com